Met onvaste tred
loopt ze naar de wachtende collega’s
in pak bij het terrastafeltje. Ze
hebben al betaald ziet ze en staan op haar te wachten. Ze trekt het jasje van
haar mantelpakje iets naar beneden om de bloedvlek in haar donkerblauwe rokje
te verbergen. Haar gezicht is wit en ze
mompelt iets over hoofdpijn. De blik in de ogen van de mannen verraden dat er woorden
als “labiele vrouwen” en “periode van de maand” in hun hoofd omgaat. Geen van
hen beseft dat het haar veertien weken oude kindje is dat ze net door het toilet
heeft moeten spoelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten